Ik kende je rug
Maar niet je gezicht
In het cafe
Speelde je uren lang op ’Space invaders’
En toen kwam ik dicht bij je staan
En voor het eerst
Verloor je de slag
Je deed in computers
En je was zo verlegen
En output, dat had je niet veel
Je praatte verward
In bitjes en bits
En digitaal, digitaal
Tot ik met cognac
Je code doorbrak
Toen viel je mee
refr.:
De taal van de liefde
Kon jij niet weerstaan
Maar 0 dat is uit
En 1 dat is aan
Liefde brengt leven
Zelfs in een computer
refr.
Maar jij had thuis
Ook al zo’n ding
Zeker een vrouwtje
Ze werd zo jaloers dat ze down ging
En jij al je data verloor
Maar in ons geheugen
Was ruimte voor twee
Een nieuw begin (print en print)
Wie weet krijgen wij
Er uitbreiding bij
Een kleine chip
refr.(2x)