Aan de oever van de rio
Stond heel alleen een vrouw
Zij schreide hartverscheurend
En huiverde van kou
Zij wrong zich in de handen
Verwilderd en verward
Toen stortte zij zich in het water
Met een kreet van diepe smart: Aaaiiiiiiiiiiiiii
Druiper, ik ben gebroken door een druiper
Ik spring in ’t water en verzuip er
Want ik ben reddeloos besmet
De gonokokken krioelen rond onder m’n rokken
Dit is nog erger dan de pokken
Ik kan met niemand meer naar bed
O, wat een spijt, vroeger had ik altijd
Zo’n drukke agenda
Steeds caballero’s en macho ranchero’s
Op mijn hacienda
Ooit hingen daar hun viriele sombrero’s
En in mijn haar stak een vuurrooie theeroos
Totdat ik d’r uit lag
Vanwege die uitslag op mijn pudenda
Heden word ik door iedereen gemeden
Ik ben een meisje zonder zeden
Een senorita zonder eer
Iets onuitspreek’lijks
Mijn moeder waarschuwde mij week’lijks
"De Meggicaan heeft iets aansteek’lijks
Ook in het seggueel verkeer"
Hij heette Alfonso. Alfonso begon zo
Hitsig te praten - hitsig te praten
Na een seconde lag ik in de sponde
In alle staten - niks in de gaten
En toen ging het zo gauw en het was niet eens leuk
Nu sta ik in de kou en verga van de jeuk
Hij heeft me hysterisch
En met iets venerisch achtergelaten
Lig ik te vrijen met een man van mijn dromen
Krijg ik meteen weer de AUAUAUde symptomen
Dan trek ik m’n pon recht
En ween om het onrecht mij overkomen
Dus dames, denk eraan
U moet uw heren
Eerst even grondig controleren
Want anders krijgt u nare zweren
En zeg de seks dan maar adieu
O amor mio
Dit moet het einde zijn, adio
Ik druip wel verder in de rio
O heer, ik ben het beu
Die gonorroe