Hier is ’t lied, ’t witte lied, ’n lied vur alleman
Vur u meneer en u mevrouw, naw de ’t misschien nog kan
Agressie lekt vort zu normaol, we is hier on de hand
Oit denk ik: "Potverdorie zeg, blijf van ons Brabants land"
In ’t zuije vochte mense hier mi klompe in d’r hand
Tegeworrig go de anders naw in ons Brabants land
Doe wotter bij de wijn, anders gon we nor de maon
Gastvrijheid en gemoedelijkheid, die ston hog in ons vaon
Hier is ’t lied, ’t witte lied, ’n lied vur alleman
Vur u meneer en u mevrouw, naw de ’t misschien nog kan
Agressie lekt vort zu normaol, we is hier on de hand
Oit denk ik: "Potverdorie zeg, blijf van ons Brabants land"
Een mes is um te smere, gij doe-t ’r zult mi op oew brood
Ben gruts op brabants vlag, ’t geblokte wit en rood
Content en tevreeje, de is we hier in Brabant telt
Houdoe zeggen wij tege ’t zinloze geweld
Stop de agressie, in kroeg en op straot
Doe de mi z’n alle, ’t is misschien nog nie te laot
Laot oew waopes thuis, nimt oew Brabants hart mer mee
’t Geweld verliest dan van onze zachte G
Dorum d’t lied, ’t witte lied, ’n lied vur alleman
Vur u meneer en u mevrouw, naw de ’t misschien nog kan
Agressie lekt vort zu normaol, we is hier on de hand
Oit denk ik: "Potverdorie zeg, blijf van ons Brabants land"
(Nico van de Wetering)